چاپ این صفحه

آداب دست دادن از خداداد یوسف زاده

آداب دست دادن


چه کسی به چه کسی باید دست بدهد؟ (چه کسی اول دست دراز می کند؟)
 
1-  بزرگتر به کوچکتر.
2-  مافوق به زیر دست.
3-  رئیس به مرئوس (در نظام اداری).
4-  هنگامی که کسی چند بسته یا پاکت در دست دارد و دستهایش آزاد نیست؛ نباید دست خود را به سوی او دراز کنیم تا مجبور شود برای دست دادن، بسته ها را زمین بگذارد و یا همه را با یک دست یا زیر بغل نگه دارد.


5-  هنگام دست دادن نباید دست طرف مقابل را بیش از حد فشرد؛ به خصوص اگر انگشتری در دست داشته باشد.
6-  نباید زمان دست دادن را زیاد طولانی کرد. (حداکثر پنج ثانیه)
7-  هنگام جدا شدن از یک جمع، دست دادن با همه لزومی ندارد. فقط می توان با یک معذرت خواهی خداحافظی کرد.
8-  آقایان باید بدون دستکش دست بدهند؛ در صورتی که طرف مقابل دست دراز کرده و زمانی برای در آوردن دستکش نیست، دست دادن با دستکش ضمن عذرخواهی مانعی ندارد.
9-  هنگام دست دادن با کسی نباید فاصله آنقدر زیاد باشد که مجبور شوید دست خود را خیلی دراز کنید.
10-  هنگام دست دادن باید به صورت شخص نگاه کرد و با لبخند یا کمی خم کردن سر اظهار خوشحالی کرد.
11-  هنگامی که میهمانان در حال غذا خوردن می باشند و مهمان تازه ای وارد می شود، فقط میزبان با او دست می دهد و سایرین با لبخند و تکان دادن سر اظهار آشنایی و خوشحالی می کنند.
12-   هیچگاه با نامحرم دست ندهید.
13-   آقایان برای دست دادن با زنان محرم، اجازه دهند آنان دستشان را دراز کنند.
14-   موقع دست دادن نباید دست خیس باشد.
15-   خیلی بی حال و شل دست ندهید؛ به اصطلاح دستتان مثل ماهی مرده نباشد.


توجه: دست دادن (مصاحفه) ریشه در دوران غارنشینی انسانها دارد. انسانهای اولیه در برخورد با یکدیگر دستهایشان را بلند می کردند و کف خالی آن را به طرف مقابل نشان می دادند که در دست من چیزی نیست که تو را تهدید کند و کف دستها را به کف دست طرف مقابل می زدند. این حرکت طی قرون متمادی تغییر یافته که هم اکنون برای ابراز صمیمیت و دوستی دست خود را به دست طرف مقابل قلاب می کنیم.

برای ارسال نظر ثبت نام نمایید